Debiut z wikliną papierową i koślawym koszyczkiem :)

Sesja zdana!! Mam wakacje!! =) Nareszcie mogę się zająć czymś przyjemniejszym niż pisanie prac i nauka do egzaminów. Przepraszam Was,że tyle mnie nie było, ale postaram się nadrobić zaległości. Serdecznie dziękuję wszystkim tak aktywnie zapisującym się na moje rozdanie oraz witam wszystkich nowych obserwatorów. Już niebawem będzie Was 100 =) Cieszę się bardzo...
 Teraz widzę jest moda na wyroby z wikliny papierowej , więc i ja postanowiłam spróbować swoich sił w tej dziedzinie. Od razu muszę powiedzieć,że podziwiam i gratuluję cierpliwości dla wszystkich, którzy się tym zajmują. Wyplatanie nie jest samo w sobie trudne czy pracochłonne, ale zwijanie tych rurekz papieru..... koszmar!!!!..... Bolą palce, kartki się drą, a to w złą stronę się zwiną, a to za luźno, a to jeszcze coś innego... o matko, szału można dostać, ale jak się opanuje już technikę skręcania rurek to już jest łatwiej. Oto mój koślawy koszyczek. Jak na pierwszy wyrób jestem nawet zadowolona. Jest on przeznaczony na moje klamoty więc nie przejmuję się drobnymi mankamentami w splocie czy pomalowaniu. Planowałam pomalować go farbą w aerozolu, bo ładniej pokryłaby wszystkie miejsca i każdą rureczkę byłoby widać, ale miałam tylko emulsję akrylową i niestety okazała się ciut za gęsta. Spód ozdobiłam techniką decoupag'e. Efekt końcowy uważam za udany. Trening czymi mistrza więc na pewno nie poprzestanę na tym jednym "gniotku" i już kręcę rureczki na coś innego.....  Pozdrawiam serdecznie i życzę słonecznego, pięknego i ciepłego weekendu.